Nga George E. Johnson

Shumë pak amerikanë kanë dëgjuar për Besën, por Besa është arsyeja që gjatë ditëve të errëta të kontrollit nazist në Shqipëri, asnjë qytetar hebre i Shqipërisë, as ndonjë hebre tjetër refugjat  që kërkonte strehim në Shqipëri, nuk është dorëzuar tek nazistët ose është dërguar kampet e vdekjes. Besa, e cila në gjuhën shqipe do të thotë “të mbajmë premtimin”, është një kod nderi unik për Shqipërinë, praktikuar nga shqiptarët e të gjitha besimeve, që kërkon nga individë që kanë dhënë fjalën e tyre për të mbrojtur këdo në rrezik, pavarësisht nga feja apo politika e shpenzimeve.Dhe kështu, nga rënia e vitit 1943 deri në çlirimin e Shqipërisë më 29 nëntor 1944, Shqipëria mirëpriti si mysafirë më shumë se 2.000 hebrenj.

Më 23 prill, në kongregacionin e Uashingtonit, DC, Adas Izraeli nderoi Veselin dhe Fatima Veselin, të cilët i dhanë strehë dy familjeve hebraike gjatë Holokaustit. Pjesëmarrja jo vetëm e dy nipërve të Veselit, por edhe nga Ambasadori shqiptar në Shtetet e Bashkuara, Floreta Faber, ngjarja ndodhi në nder të Ditës së Përkujtimit të Holokaustit dhe tërhoqi myslimanët që kërkonin mbrojtje në Perëndim dhe në rastin e këtij kongregacioni  në DC, duke siguruar mbështetje për një familje refugjate siriane.

Hamid dhe Xhemal Veseli, dy nga fëmijët e Vesel dhe Fatima Veseli, citojnë në programin e ngjarjes: “Prindërit tanë ishin myslimanë të devotshëm dhe besuan, siç bëjmë ne, që çdo trokitje në derë është një bekim nga Perëndia. Kurrë nuk morëm asnjë para nga mysafirët tanë hebrenj. Të gjithë njerëzit janë nga Perëndia. Besa ekziston në çdo shpirt shqiptari”.

Marrë nga: Momentmag.com