E përkthyer mjeshtërisht prej shkrimtarit të njohur Lazër Stani, poeti izraelit Yehuda Amichai (1924-2000), vjen në shqip me këtë poezi të bukur.

Yehuda Amichai ishte një nga të parët që shkroi në gjuhën hebraike bisedore në kohët moderne. Amichai u nderua me Çmimin Shlonsky 1957, Çmimin Brenner 1969, Çmimin Bialik 1976 dhe Çmimin Izrael 1982.

Yehuda Amichai:

* * *
Jerusalemi, vendi ku të gjithë kujtohen
Se kanë harruar diçka,
Po nuk e mbajnë mend se çfarë.

Dhe që të kujtohem unë,
fytyrën time vesh me fytyrën e tim eti.

Ky është qyteti im, ku rezervuarët e shpresës mbushën
Si bombulat e zhytësve me oksigjen.

Shenjtëria e tij
Nganjëherë shndërrohet në dashuri.

Dhe pyetjet që bëhen në male
Janë gjithmonë të njëjtat: E ke parë kopenë time?
Bariun tim e ke parë?

Dhe dera e shtëpisë sime rri hapur,
Si varri nga u ngritëm