Trump dhe Netanyahu po bëjnë histori në Lindjen e Mesme
Shanset për arritjen e paqes me palestinezët rriten ndërsa rrethi i jashtëm i paqes me shtetet arabe mbyllet më fort rreth nesh. Por kjo nuk do të jetë paqja skematike e dy shteteve për dy popuj që bashkësia ndërkombëtare ka paralajmëruar për shumë vite. Më e rëndësishmja, nuk do të jetë një paqe e shënuar me tërheqje dhe evakuim të vendbanimeve.
Nga Amnon Lord
Një nga një, Izraeli po normalizon lidhjet me shtetet arabe në të njëjtën kohë kur vaksinat e vendosura për të ndihmuar në zhdukjen e një pandemie që ka shkatërruar vendin tonë dhe bota do të mbërrijë.
Një person ka udhëhequr me sukses të dy proceset e paqes dhe proceset e luftës, përpjekjet për të përmbajtur epideminë dhe duke devijuar sulmet nga ujqërit dhe çakallët që kërkuan të minojnë stabilitetin politik në vend. Ai person është Kryeministri Benjamin Netanyahu.
Ndërsa numri i shteteve arabe që krijojnë lidhje zyrtare me Izraelin rritet, po ashtu rritet presioni mbi Iranin dhe Palestinezët. Në SH.B.A., mospërfillësit e Presidentit Donald Trump kërkojnë ta përshkruajnë atë si dikë që mashtronte gjërat për Uashingtonin në çdo arenë ndërkombëtare, por e kundërta është e vërtetë. Për 40 vjet, SHBA-të nuk kishin një arritje të politikës së jashtme në Lindjen e Mesme për të folur. Që kur Izraeli nënshkroi një marrëveshje me Egjiptin, ne nuk kemi parë asgjë përveç lëvizjeve të dështuara dhe të përgjakshme nga ana e Uashingtonit.
Paraardhësi i mëparshëm i Trump, ish-Presidenti i SHBA, Barack Obama, kontribuoi në kaosin që vazhdon të mbretërojë suprem në rajon. Ai është përgjegjës në një masë të madhe për kolapsin e Lindjes së Mesme dhe veçanërisht therjen e vazhdueshme në Siri. Zgjedhja e Presidentit të zgjedhur të SHBA Joe Biden për sekretar të shtetit Antony Blinken tha vetë se kushdo që kishte një dorë ose këmbë në Siri duhet të shikojë në pasqyrë dhe të pranojë se dështoi. Këto fjalë i drejtohen para së gjithash Obamës.
Trump dhe Kryeministri Benjamin Netanyahu patën sukses në kthimin e Lindjes së Mesme kundër Iranit përmes marrëveshjeve të paqes midis Izraelit dhe shteteve Arabe të Gjirit, Sudanit, aleanca e krijuar me Arabinë Saudite, dhe tani paqja me Marokun, por gjithashtu përmes një politike të rritjes së presionit mbi Teherani dhe tërheqja nga marrëveshja bërthamore e vitit 2015. Kudo që Trump dhe Netanyahu ndërmorën veprime, atje do të gjeni progres dhe parashikime për prosperitet dhe shpresë.
Kudo që veprojnë Rusia dhe Irani, atje do të gjeni vdekjen dhe kaosin. Në fillim të kësaj jave, Ambasadori i Rusisë në Izrael Anatoli Viktorov e quajti Izraelin arsyen kryesore të paqëndrueshmërisë në Lindjen e Mesme. Nga erdhi saktësisht ky pohim agresiv? Vrasja e shkencëtarit bërthamor iranian Mohsen Fakhrizadeh nuk është mesazhi i vetëm që i dërgohet administratës së ardhshme Biden, por edhe njoftimi i një marrëveshje paqeje midis Izraelit dhe Marokut. Mos e lësho topin. Mos i jep shpresë Iranit dhe Autoritetit Palestinez.
Shanset për arritjen e paqes me palestinezët rriten ndërsa rrethi i jashtëm i paqes me shtetet arabe mbyllet më fort rreth nesh. Por kjo nuk do të jetë paqja skematike e dy shteteve për dy popuj që bashkësia ndërkombëtare ka paralajmëruar për shumë vite. Më e rëndësishmja, nuk do të jetë një paqe e shënuar me tërheqje dhe evakuim të vendbanimeve.
Burimi: Israel Hayom